Wykładowcy

prof. dr hab. Paweł Skrzypek – Dyrektor Warsztatów

Paweł Skrzypek jest absolwentem klas fortepianu Haliny Dzierżanowskiej w Państwowej Szkole Muzycznej II st. Nr 2 im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1972) i Danuty Dworakowskiej w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (1977). W latach 1979-1983 odbył czteroletnie podyplomowe studia mistrzowskie pod kierunkiem wybitnego polskiego pianisty i pedagoga – prof. Ryszarda Baksta w Royal Northern College of Music w Manchestrze, gdzie uzyskał dyplom Professional Performance RNCM (PPRNCM) z najwyższym wyróżnieniem. Studia u profesora Baksta, będącego jednym z ostatnich studentów Konstantego Igumnowa i Henryka Neuhausa, a tym samym spadkobiercą tradycji szkoły rosyjskiej, miały decydujący wpływ na estetykę i warsztat pianistyczny Pawła Skrzypka.

Jeszcze w czasie studiów w Warszawie Paweł Skrzypek był stypendystą Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, a w okresie studiów w Wielkiej Brytanii otrzymał wyróżnienie Estrady Młodych Festiwalu Pianistyki Polskiej, był członkiem polskiej ekipy w Międzynarodowym Konkursie im. Fryderyka Chopina w 1980 roku i został laureatem Pierwszych Nagród międzynarodowych konkursów pianistycznych w Londynie (I Brytyjski Konkurs Chopinowski) i Birmingham oraz medalu Worshipful Company of Musicians of London za osiągnięcia w dziedzinie pianistyki. Od 1984 roku, równolegle z działalnością koncertową zajął się intensywnie pedagogiką i otrzymał wiele nagród za osiągnięcia także w tej dziedzinie, w tym dwukrotnie w 1998 oraz 2008 roku – Nagrodę Ministra Kultury. Od 1992 roku kieruje Sekcją Fortepianu Głównego w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 2004-2019 był dyrektorem tej placówki.

Od 1989 do 1993 r. pracował w Katedrze Fortepianu Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie uzyskał stopień doktora (kwal. I st. – promotor prof. Czesław Stańczyk). Habilitował się (kwal. II st.) w 1995 roku w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Od 2004 roku jest profesorem Instytutu Muzyki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (Wydział Sztuki, Instytut Muzyki), w latach 2006-2016 był również profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie (Wydział Instrumentalno-Pedagogiczny w Białymstoku). Od maja 2006 roku do końca września 2013 roku pełnił funkcję Prezesa Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Fortepianu EPTA-Poland. Zasiada w jury wielu krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych, także w roli przewodniczącego jury (od 2011 roku przewodniczył pianistycznym komisjom Ogólnopolskich Przesłuchań Centrum Edukacji Artystycznej). Od ponad dwudziestu pięciu lat jego uczniowie i studenci zdobywali czołowe nagrody w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach pianistycznych.

Paweł Skrzypek zapraszany jest na mistrzowskie kursy interpretacji w kraju i za granicą. Prowadził je w takich krajach jak Malezja, Indonezja, Tajlandia, Japonia, Algieria i Tunezja. W latach 1990 – 2005 zapraszany był regularnie do uczelni i uniwersytetów amerykańskich, gdzie prowadził kursy mistrzowskie w kilkunastu uczelniach Zachodniego Wybrzeża, między innymi w tak renomowanych szkołach jak University of California w Los Angeles i San Francisco Conservatory of Music. Jest założycielem (2000) i dyrektorem jednego z największych międzynarodowych kursów pianistycznych w kraju – Warszawskich Warsztatów Pianistycznych. Był też założycielem i dyrektorem artystycznym działającego w latach 1999 – 2009 międzynarodowego kursu pianistycznego prowadzonych przez powołany przez niego Gold Country Piano Institute w Nevada City w Kalifornii (USA), gdzie w skład kadry kierowanego przezeń zespołu wchodzili pianiści o światowej renomie – profesorowie John Perry z Los Angeles, Lee Kum-Sing z Vancouveru, Thomas Hecht z Singapuru oraz Mark Ray i Graham Scott z Manchesteru.

Przez blisko 30 lat z intensywną pracą pedagogiczną Paweł Skrzypek godził szeroką działalność koncertową. Był gościem wszystkich filharmonii w kraju, kilkunastokrotnie występował w krajowych i zagranicznych festiwalach pianistycznych, w tym wielokrotnie w Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku oraz w Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju, brał tez udział w międzynarodowych festiwalach w Sintrze w Portugalii oraz w Algierze. Zajmował się też kameralistyką, współpracując między innymi z renomowanym kwartetem smyczkowym Camerata oraz tenorem Leszkiem Świdzińskim. Koncertował w niemal wszystkich krajach Europy, a poza Europą – w północnej Afryce (Algeria, Tunezja) i południowo-wschodniej Azji (Japonia, Malezja, Indonezja, Tajlandia, Korea Południowa, Hong Kong) oraz Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, wykonując recitale i będąc solistą koncertów symfonicznych. Jego amerykański debiut miał miejsce w Sacramento w Kalifornii w 1990 roku, rosyjski – w 1992 roku, kiedy wystąpił w Moskwie z recitalem przed sześciotysięczna publicznością w Pałacu Zjazdów na Kremlu, a japoński w roku 2003. W swoim repertuarze – obok dzieł Chopina – wiele miejsca poświęcał muzyce polskiej. Głównym nurtem jego repertuaru były jednak pozycje wielkiej pianistyki zawierające takie dzieła jak Sonata Op. 111 Beethovena, Obrazki z wystawy Musorgskiego, Pietruszka Strawińskiego, I Koncert fortepianowy Brahmsa i II Koncert fortepianowy Prokofiewa. Nagrywał dla wielu stacji telewizyjnych i radiowych, wśród nich dla BBC, I-go Programu TV i Radia Rosji, kalifornijskiej wytwórni PianoDisc oraz National Public Radio Washington (NPR), które transmitowało jego recital w Austin w Teksasie na całe Stany Zjednoczone.

Paweł Skrzypek posiada poważny dorobek studyjnych nagrań archiwalnych w Polskim Radio, wśród których – poza wielkimi pozycjami światowej literatury fortepianowej – znajdują się znaczące pozycje takich kompozytorów polskich jak Dobrzyński (Koncert fortepianowy), Melcer (Utwory fantastyczne) i Paderewski (Wariacje i Fuga es-moll).

Za swoją działalność pedagogiczną i artystyczną uhonorowany został wieloma nagrodami, a wśród nich dwukrotnie Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, trzykrotnie Nagrodą Centrum Edukacji Artystycznej, Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2017).

.

prof. Czesław Stańczyk

W roku 1956 ukończył Państwową Średnią Szkołę Muzyczną im. M. Karłowicza w Katowicach, gdzie uczył się w klasie Ady Głowackiej, a na ostatnim roku – w klasie Stefanii Allinówny (dyplom z wyróżnieniem). W roku 1962 uzyskał dyplom z wyróżnieniem także w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (obecnie Akademia Muzyczna im. K. Szymanowskiego w Katowicach) w klasie fortepianu doc. Stefanii Allinówny.

W 1959 roku, jeszcze w czasie studiów, rozpoczął pracę pedagogiczną w PWSM w Katowicach, gdzie bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu został zatrudniony etatowo. W roku 1967 otrzymał etat asystenta w Katedrze Fortepianu, a następnie po przeprowadzeniu przewodu kwalifikacyjnego w roku 1969 uzyskał stopień adiunkta. Dla wzbogacenia doświadczeń pedagogicznych w latach 1971 – 1979 podjął dodatkowo pracę w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Bytomiu. W roku 1972 zaprojektował i zorganizował słynny obóz wakacyjny dla młodzieży pianistycznej w Nysie, którego był kierownikiem. W obozie uczestniczyło ok. 30 uczniów (od V kl. szkoły I st.), studentów i absolwentów szkół i uczelni z Bytomia, Opola, Nysy, Gdańska i Katowic. W skład kadry pedagogicznej wchodzili m.in. prof. Andrzej Jasiński i prof. Jerzy Sulikowski. Forma obozu, program zajęć, skład uczestników, bezinteresowny wkład pracy kadry pedagogicznej był ewenementem w skali ogólnopolskiej. Obozy zostały powtórzone w tym samym kształcie w roku 1973 i 1974. Wśród uczestników obozów znajdowali się dzisiejsi znani artyści – miedzy innymi: Krystian Zimerman, Ewa Pobłocka i Eugeniusz Knapik.

W roku 1973 zorganizował pracę Studium Pedagogicznego przy PWSM w Katowicach i w latach 1973-1981 był jego kierownikiem. W latach 1977-1979 był kierownikiem Zespołu Dydaktycznego Fortepianu Ogólnego. W roku 1975 odbył 3-miesięczny staż w klasie Władimira Natansona w Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, gdzie uczestniczył w zajęciach wielu wybitnych pedagogów – Zaka, Baszkirowa, Milsteina, Naumowa. Pod ich kierunkiem opracowywał pozycje repertuaru pianistycznego, a dodatkowo był słuchaczem wykładów na Fakultecie Podwyższania Kwalifikacji. W roku 1976 brał czynny udział w Seminarium Bartokowskim w Budapeszcie. W roku 1978 po przeprowadzonym w Akademii Muzycznej w Krakowie przewodzie kwalifikacyjnym uzyskał stopień docenta, w roku akademickim 1980/81 uzyskał mianowanie na to stanowisko. W latach 1981-1983 pracował w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Mozarteum w Salzburgu (Austria). W roku 1984 został dziekanem Wydziału Instrumentalnego, ponownie – na drugą kadencję – w 1987 roku i pełnił ją do 1991 roku. W latach 1988-1993 pracował na pełnym etacie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Przez jeden rok – w roku akademickim 1993/1994 – kierował Katedrą Fortepianu w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W roku 1999 podjął dodatkowo pracę w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach. W ostatnich latach pracował też jako profesor fortepianu na Uniwersytecie w Ostrawie, w Czechach.

Oprócz pracy pedagogicznej, na którą położył szczególny nacisk, prowadził również działalność koncertową. Od końca lat 50-tych współpracował stale z kilkoma Filharmoniami – Narodową, Śląską, Pomorską, Opolską, ROW, Koszalińską. Występował w wielu koncertach jako solista, kameralista i akompaniator. Za granicą występował jako solista i kameralista w Moskwie, Petersburgu, Salzburgu, Pradze, Algierze, Ostrawie, Rijece.

Od ponad 30-tu lat konsultuje szkoły muzyczne I i II stopnia, prowadzi wykłady, seminaria dla uczniów i nauczycieli, bierze udział w pracach jury różnego rodzaju konkursów pianistycznych – zarówno ogólnopolskich jak i lokalnych – w ostatnich latach wielokrotnie zasiadał w jury konkursów w Towarzystwie im. Fryderyka Chopina w Warszawie, chopinowskich w Antoninie i w Szafarni, ogólnopolskich organizowanych przez Centrum Edukacji Artystycznej oraz w Piotrkowie Trybunalskim, Płocku, Bielsku-Białej i innych. W wielu wymienionych konkursach pełni funkcję przewodniczącego jury. Prowadzi warsztaty wakacyjne dla młodzieży w Warszawie (Warszawskie Warsztaty Pianistyczne), w Bystrzycy Kłodzkiej i Lublinie. W latach 1998-1999 był wykładowcą i – wraz z Pawłem Skrzypkiem – współorganizatorem Podlaskich Spotkań Muzycznych. Prowadził mistrzowskie kursy pianistyczne w Chorwacji – w Zagrzebiu, Dubrowniku, Splicie i w Rijece. Przez kilka lat był członkiem Rady Programowej i w Komisji Oceniającej Estrady Młodych Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku. Przez wiele lat pełnił też funkcję konsultanta i rzeczoznawcy Ministerstwa Kultury w komisjach przyznających kwalifikacje nauczycielom w szkołach I i II st. W owym okresie – jako przewodniczący komisji powołanej przez Centrum Edukacji Artystycznej opracował programy nauczania gry na fortepianie dla szkół muzycznych I i II stopnia. Na zaproszenie Akademii Muzycznych w Warszawie, Katowicach, Krakowie i Poznaniu ponad dwudziestokrotnie był recenzentem przewodów przyznających nauczycielom akademickim kwalifikacje I i II stopnia. W latach 1989-1992 Paweł Skrzypek pozostawał – do swojego I-go Przewodu Kwalifikacyjnego – pod opieką Czesława Stańczyka jako asystent w Katowickiej Akademii Muzycznej.

Czesław Stańczyk wykształcił ponad dwudziestu absolwentów, którzy zajmują poważne miejsca w szkolnictwie i w życiu koncertowym w kraju i za granicą: Eugeniusz Knapik – Katowice; Maria Magdalena Janowska-Bukowska – Wrocław; Maciej Pawela – Sydney; Tadeusz Biernacki – Vancouver; Alina Klimaszewska – Houston; Gabriela Szendzielorz – Katowice; Zofia Antes, Przemysław Lechowski, Tomasz Lupa – Warszawa.

.

dr hab. Joanna Marcinkowska

Joanna Marcinkowska, doktor habilitowany sztuki muzycznej i profesor nadzwyczajny Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu należy do czołowych pianistów polskich. Studia pianistyczne ukończyła z wyróżnieniem w klasie prof. Waldemara Andrzejewskiego w poznańskiej Akademii Muzycznej.

Jest laureatką wielu międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów oraz festiwali pianistycznych, m.in.: I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Arthur Rubinstein in memoriam w Bydgoszczy (1996), I nagrody na VII Europejskim Konkursie Chopinowskim w Darmstadt (Niemcy-2002), II nagrody i nagrody specjalnej za najlepsze wykonanie utworów Karola Szymanowskiego na V Międzynarodowym Konkursie im. Karola Szymanowskiego w Łodzi (2001), III nagrody i nagrody publiczności na V Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Kolonii (Niemcy – 2001), nagrody głównej na XXX Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1996). Występowała z recitalami oraz jako kameralistka i solistka koncertów symfonicznych w Polsce a także w wielu krajach Europy oraz w USA i w Chinach. Koncertowała na ponad 40 prestiżowych, międzynarodowych festiwalach muzycznych w Polsce i za granicą, m.in.: w Warszawie, w Dusznikach-Zdroju, w Wiedniu, w Salzburgu (w słynnej Mozarteum-Saal), w Gaming, w Hanowerze (Wybitni laureaci konkursów pianistycznych), na Festiwalach Pianistyki Polskiej w Słupsku, Chopin  w barwach jesieni w Antoninie, Festiwalu Piano Passion w Saint Etienne, a także na festiwalach muzycznych w Sofii i Płowdiw.

Współpracowała z ponad 30 wybitnymi dyrygentami polskimi i zagranicznymi, jak m.in.: Agnieszka Duczmal, Massimiliano Caldi, Helmuth Froschauer, Ian Hobson, Bohdan Jarmołowicz, Vladimir Kiradjiev , Agnieszka Kreiner, Aleksandar Marković, Andrzej Mysiński, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Grzegorz Nowak, Marek Pijarowski, Janusz Przybylski, Wojciech Rajski, Jerzy Salwarowski, Till Schwabenbauer, Gert Sell, Ruben Silva, Tadeusz Strugała, Ewa Strusińska, Piotr Wijatkowski, Jan Miłosz Zarzycki. Występowała jako solistka z wieloma znakomitymi zespołami muzycznymi i orkiestrami symfonicznymi, jak m.in.: WRD Radio Orchestra of Cologne / das WRD Rundfunkorchester Köln, Jugendkammerorchester Berlin, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia AMADEUS w Poznaniu, Sinfonietta Polonia, Orkiestra Kameralna Capella Bydgostiensis w Bydgoszczy, Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Poznaniu, Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Warszawie, Orkiestra Kameralna Concerto Avenna w Warszawie, Kwartet Prima vista (Warszawa ), Warszawska Orkiestra Symfoniczna SONATA im. Bogumiła Łepeckiego, Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus w Warszawie oraz z niemal wszystkimi orkiestrami symfonicznymi polskich filharmonii.

Dorobek nagraniowy Joanny Marcinkowskiej obejmuje utrwalone na płytach CD i kasetach utwory W. A. Mozarta, J. Haydna, R. Schumanna, F. Chopina, P. Czajkowskiego, C. Debussy’ego, I. J. Paderewskiego i  K. Szymanowskiego. Dla Telewizji Polskiej nagrała m.in. recital chopinowski zarejestrowany w 187. rocznicę urodzin kompozytora. Recital z utworami Chopina nagrała również dla Polskiego Radia Merkury w Poznaniu.

Joanna Marcinkowska zasiada w jury konkursów oraz prowadzi warsztaty pianistyczne i kursy mistrzowskie w kraju i za granicą , m.in. w 2009 r. poprowadziła dwutygodniowy Mistrzowski Kurs Pianistyczny w Pekinie na zaproszenie tamtejszego Konserwatorium Muzycznego. Wystąpiła tam również ze specjalnym recitalem fortepianowym.

Za swoje osiągnięcia została uhonorowana m.in. Medalem Młodej Sztuki, przyznawanym poznańskim twórcom młode­go pokolenia za szczególne osiągnięcia artystyczne, Medalem Młodego Pozytywisty im. Hipolita Cegielskiego za osiągnięcia w pracy organicznej, Brązowym Medalem za długoletnią służbę oraz odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej. Była też wielokrotną laureatką stypendium artystycznego Ministra Kultury RP i Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie, a także stypendystką Miasta Poznania i Marszałka Województwa Wielkopolskiego. W 2013 roku otrzymała Nagrodę Artystyczną Marszałka Województwa Wielkopolskiego, a w roku 2015 Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Więcej informacji na www.joannamarcinkowska.pl

.

dr Zofia Antes

Rozpoczęła naukę gry na fortepianie w Społecznym Ognisku Muzycznym w swoim rodzinnym mieście Pszczynie; następnie uczyła się pod kierunkiem mgr Ditlindy Czyż w Państwowym Liceum Muzycznym w Bielsku-Białej, które ukończyła z wyróżnieniem w 1992 roku. W latach 1992-98 studiowała pod kierunkiem prof. Czesława Stańczyka i prof. Pawła Skrzypka (fortepian) w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie również uzyskała dyplom z wyróżnieniem. Po ukończeniu studiów pianistycznych odbyła w Akademii Katowickiej dwuletnie studia podyplomowe w zakresie kameralistyki fortepianowej pod kierunkiem prof. Marii Szwajger-Kułakowskiej.

W 1998 roku rozpoczęła działalność pedagogiczną pracując jako asystentka prof. Pawła Skrzypka w ogólnopolskich kursach pianistycznych. We wrześniu 1999 roku objęła pełnoetatową klasę fortepianu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie, którą od września 2006 roku prowadzi jako nauczyciel dyplomowany. Rozwinęła także działalność wykładową na międzynarodowych kursach interpretacji fortepianowej. W latach 1999 – 2009 prowadziła lekcje otwarte w założonym i kierowanym przez prof. Pawła Skrzypka Gold Country Piano Institute w Nevada City w Kalifornii, gdzie w skład kadry wchodzili światowej sławy wykładowcy fortepianu: Lee Kum-Sing z Kanady, John Perry z USA, Thomas Hecht z Singapuru i Mark Ray oraz Graham Scott z Wielkiej Brytanii. Od 2001 roku jest wykładowcą Warszawskich Warsztatach Pianistycznych. W tym międzynarodowym kursie pianistycznym od 2007 roku pełni funkcje kierownika organizacyjnego. W październiku 2004 roku rozpoczęła pracę akademicką w Instytucie Muzyki na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, początkowo na stanowisku asystenta, a po doktoracie, od października 2007 roku na stanowisku adiunkta. Przewód doktorski przeprowadziła w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w 2007 roku.

Dr Zofia Antes regularnie prowadzi lekcje mistrzowskie i wygłasza wykłady w wielu szkołach na terenie całej Polski. Zapraszana jest zarówno do renomowanych szkół w dużych miastach, jak i do mniejszych ośrodków, w tym często do szkół muzycznych pierwszego stopnia. Intensywnie pracuje w Punkcie Konsultacyjnym Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie, we wrześniu 2013 roku została wybrana na stanowisko wiceprezesa Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Fortepianu EPTA-Poland (prezesem stowarzyszenia w tych wyborach został Karol Radziwonowicz). W swej pracy dydaktycznej wiele miejsca poświęca interpretacji klawiszowej muzyki barokowej na fortepianie. W tej dziedzinie regularnie współpracuje z klawesynistami oraz ze znaną specjalistką w zakresie tańca barokowego Romaną Agnel z Krakowskiej Akademii Muzycznej.

Pianistka była trzykrotną laureatką Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego na Stypendia Artystyczne Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1993 – 1994 uzyskała Stypendia II-go stopnia; w grudniu 1996r., kiedy w konkursie tym wzięła udział po raz ostatni, zajęła pierwsze miejsce i otrzymała Stypendium I-go stopnia. W 1997 roku otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Sztuki; zdobyła również główna nagrodę – wyróżnienie Estrady Młodych 31 Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku; równocześnie przyznano jej Stypendium Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia artystyczne.

Dr Zofia Antes występuje w kraju zarówno w programach recitalowych, kameralnych – współpracując między innymi z Kwartetem Akademos – jak i w koncertach symfonicznych, grając z wieloma polskimi orkiestrami filharmonicznymi pod batutą takich dyrygentów jak Sławek Wróblewski, Tomasz Bugaj, Jerzy Salwarowski, Zygmunt Rychert, Paul Elliott Cobbs Billy Costello koncerty fortepianowe Mozarta, Chopina, Schumanna, Rachmaninowa i Kisielewskiego. W Europie występowała w Chorwacji i we Włoszech. Wiosną 1996 roku debiutowała w USA gdzie poza licznymi recitalami solowymi wykonywała między innymi takie arcydzieła muzyki kameralnej jak Trio fortepianowe D-dur Beethovena, Sonata na wiolonczelę i fortepian e-moll i Kwintet fortepianowy f-moll Brahmsa, a także koncerty fortepianowe: B-dur KV 595 Mozarta, a-moll Schumanna i Koncert potrójny Beethovena.

Wychowankowie dr Zofii Antes zdobyli wiele nagród w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach pianistycznych. Wśród ostatnich sukcesów pedagogicznych dr Zofii Antes należy wymienić zdobycie przez jej wychowanka – Fryderyka Hoanga-Donga prestiżowej I Nagrody w Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Singapurze w 2010 roku, zdobycie przez uczennicę Marię Suwałę III Nagrody w finale Ogólnopolskich Przesłuchań Uczniów Klas Fortepianu Szkół Muzycznych II stopnia Centrum Edukacji Artystycznej i I Nagrody w Ogólnopolskich Przesłuchaniach Duetów Fortepianowych Centrum Edukacji Artystycznej w 2012 roku.

Obok Nagrody Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia artystyczne z 1997 roku dr Zofia Antes uhonorowana została także wieloma nagrodami za swoje osiągnięcia pedagogiczne, wśród nich dwukrotnie wyróżnieniami nadanymi przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej (2006 – Nagroda, 2012 – Dyplom Uznania).

.

Gintaras Januševičius

Gintaras Januševičius zyskał uznanie w maju 2004 roku podczas Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Montrealu – jego interpretacja Etiud-Obrazów op. 39 Sergiusza Rachmaninowa była publicznie wychwalana przez takich pianistów, jak Jean-Philippe Collard, Akiko Ebi, Michel Dalberto.

Gintaras Januševičius jest laureatem i finalistą piętnastu konkursów muzycznych na całym świecie. Występował na licznych festiwalach, w tym na Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju, Mozartfest w Würzburgu, Festival Besançon, Dresdner Musikfestspiele i innych; u boku takich dyrygentów, jak Jörg Widmann, Leonid Gorokhov, Ekaterina Mechetina, Alexey Gorlatch, Elsbeth Moser. Jego recitale fortepianowe mogła usłyszeć publiczność głównych miast Litwy i Niemiec, a także Nowego Jorku, Waszyngtonu, Rio de Janeiro, Shenzhen, Londynu, Paryża, Moskwy, Madrytu, Rzymu, Wiednia, Barcelony, Sztokholmu, Tel Avivu, Warszawy, Zurichu, Tallinna i innych.

Występował jako solista razem z uznanymi orkiestrami, w tym the Orchestra Symphonique de Montreal, the Moscow Symphony Orchestra, the Shenzhen Symphony Orchestra, the Lithuanian National Symphonic Orchestra, the Lithuanian State Symphonic Orchestra, the Moldova State Symphony Orchestra, Litewską Orkiestrą Kameralną i innymi.

Równolegle do działalności artystycznej, Gintaras Januševičius dzieli się swą wiedzą i doświadczeniem podczas masterclass prowadzonych w Japonii, Chinach, Brazylii, Szwajcarii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Mołdawii, Rumunii, Izraelu, Hiszpanii, Włoszech, Estonii, Łotwie i Litwie. W ostatnim czasie rozpoczął współpracę londyńską Royal Academy of Music jako wykładowca gościnny.

W roku 2008 Gintaras Januševičius zainicjował projekt serii koncertów Plathner’s Eleven, pełniąc funkcję dyrektora artystycznego do roku 2015. Obecnie jest dyrektorem artystycznym konkursu muzycznego Die Hannoversche Börse der Musiktalente oraz konkursu pianistycznego Einbecker Klavierfrühling. W roku 2017 założył dwa kursy pianistyczne – zimową akademię Feuerwerk w Niemczech oraz letnią akademię the Klaipėda Piano Masters na Litwie.

Więcej informacji na www.janusevicius.com

.

Joanna Kurpiowska

Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku czterech lat, równolegle ucząc się gry na skrzypcach. W roku 1976 ukończyła z wyróżnieniem Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie w klasie fortepianu profesora Jana Ekiera, następnie kontynuowała naukę na studiach podyplomowych pod kierunkiem prof. Wiktora Mierżanowa, które ukończyła w roku 1978.

Pierwszy koncert symfoniczny dała w wieku 12 lat. W wieku lat 14 po raz pierwszy otrzymała stypendium artystyczne imienia Fryderyka Chopina, a kolejne stypendia chopinowskie otrzymywała w latach 1969-1974.

W 1974 roku została laureatką Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego w Warszawie, 1975 roku w wyniku zakwalifikowania się do ekipy chopinowskiej wzięła udział w IX Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim, 1976 roku została finalistką Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Busoniego w Bolzano (Włochy), w 1977 roku była półfinalistką Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Clary Haskil w Vevey (Szwajcaria) a w 1980 roku została laureatką Estrady Młodych Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku.

Przez szereg lat prowadziła intensywną działalność koncertową. Występowała jako solistka z większością krajowych filharmonii oraz z recitalami na terenie Polski, w ówczesnym NRD, Czechosłowacji, na Węgrzech, a także w Austrii, Szwajcarii, Hiszpanii, Korei i we Włoszech. Dokonała szeregu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia oraz wielu nagrań dla telewizji Polskiej. Nagrała płytę z utworami Roberta Schumanna dla Polskich Nagrań.

Działalność pedagogiczną rozpoczęła w roku 1987, od roku 1990 prowadzi klasę fortepianu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fr. Chopina w Warszawie. Wykształciła kilkudziesięciu pianistów, laureatów krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych w Polsce (Warszawa, Płock, Kraków, Wrocław, Konin, Antonin, Szafarnia) i za granicą (Francja, Słowenia, Chorwacja, Włochy, Anglia). Jej uczniowie brali udział w wielu koncertach i festiwalach na terenie Polski, Niemiec, Austrii, Belgii, Hiszpanii, USA i Japonii. Do jej najwybitniejszych absolwentów należą młodzi pianiści: Agnieszka Przemyk, Marta Jarczewska, Tomasz Lupa i Krzysztof Moskalewicz, którzy prowadzą obecnie bogatą działalność koncertową i pedagogiczną.

Joanna Kurpiowska jest konsultantem Centrum Edukacji Artystycznej, jurorem konkursów pianistycznych (Przesłuchania CEA, Konkurs Młodych Pianistów w Żyrardowie, Warszawski Konkurs Pianistyczny). Prowadzi lekcje otwarte, seminaria, masterclass, wykłady dla pedagogów oraz współpracuje jako konsultant z wieloma szkołami muzycznymi regionu warszawskiego. Jest wykładowcą Letnich Kursów Muzycznych w Szczecinku, Warszawskich Warsztatów Pianistycznych oraz Fundacji Bednarska.

Była wielokrotnie nagradzana za działalność pedagogiczną m.in. Nagrodą Centrum Edukacji Artystycznej.

.

Anna Borkowska

Jest absolwentką Liceum Muzycznego im. Tallat-Kialpszy. Ukończyła Akademię Muzyczną w Wilnie w 1990 r., gdzie uzyskała kwalifikacje pedagoga, akompaniatora i artysty zespołu kameralnego. W latach 1990-91 pracowała jako akompaniator w sekcji wokalnej w Akademii Muzycznej w Wilnie. Od roku 1993 jest akompaniatorem i nauczycielem w PSM I i II stopnia w Suwałkach oraz PSM I stopnia im. Emila Młynarskiego w Augustowie. Od 1997 do 2013 roku pełniła funkcję kierownika sekcji fortepianu i organów.

Otrzymała nagrodę Prezydenta Miasta Suwałk (2006) oraz trzykrotnie Nagrodę Centrum Edukacji Artystycznej (2008, 2013 i 2014). W roku 2013 otrzymała odznakę honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. Jako nauczyciel dyplomowany jest wykładowcą przy punkcie konsultacyjnym Centrum Edukacji Artystycznej (Augustów). Jej absolwenci kontynuują naukę w Akademiach Muzycznych w Gdańsku, Bydgoszczy, Białymstoku i Katowicach.

Była jurorem na wielu konkursach i przesłuchaniach Centrum Edukacji Artystycznej w Polsce i za granicą, a także wykładowcą na warsztatach pianistycznych w Krynicy Górskiej, Szczecinku i Kielcach. Jej uczniowie zdobywają wiele nagród i wyróżnień na konkursach regionalnych, ogólnopolskich, międzynarodowych oraz przesłuchaniach Centrum Edukacji Artystycznej.

.

Mariusz Tytman

Studia pianistyczne odbył w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy pod kierunkiem prof. Jerzego Godziszewskiego oraz prof. Alicji Mikusek. Po studiach podjął pracę pedagogiczną w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Płocku, którą kontynuuje do chwili obecnej. Od 1984 roku jest kierownikiem sekcji fortepianu. Równocześnie pełni funkcję wicedyrektora szkoły. W latach 2004-2009 prowadził klasę fortepianu w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Chopina w Warszawie.

W swoim dorobku pedagogicznym ma blisko 100 tytułów laureata i wyróżnień, jakie jego uczniowie zdobyli w konkursach pianistycznych. Ponad 20 jego absolwentów kontynuowało dalszą edukacje pianistyczną na wyższych studiach muzycznych. Od 1994 roku jest konsultantem Centrum Edukacji Artystycznej w zakresie gry na fortepianie. Jest zapraszany do prowadzenia warsztatów, seminariów i lekcji otwartych, do wielu szkół w Polsce. Jest ekspertem do spraw awansów zawodowych nauczycieli.

Regularnie bierze udział w pracach jury wielu przesłuchań i konkursów pianistycznych między innymi w Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Sochaczewie, Płocku, Radzyniu Podlaskim, Żyrardowie. Starogardzie Gdańskim, Włocławku. W 2000 roku brał udział w pracach Jury I Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Haliny Czerny-Stefańskiej w Aomori (Japonia). W latach 2009, 2011, 2013 był powoływany przez CEA do Jury finałowego etapu Ogólnopolskich Przesłuchań Uczniów Klas Fortepianu Szkół Muzycznych I stopnia w Warszawie.

W latach 1999-2000 był wykładowcą Letnich Kursów Muzycznych dla uczniów i nauczycieli klas fortepianu w Olsztynie i Augustowie. Od 2001 roku jest stałym wykładowcą corocznych Warszawskich Warsztatów Pianistycznych. Od roku 2008 jest wykładowcą (ostatnio również koordynatorem) Letniego Kursu Pianistycznego w Szczecinku.

Jest dyrektorem artystycznym Konkursu Pianistycznego imienia Haliny Czerny-Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego w Płocku oraz Ogólnopolskiego Forum Pianistycznego w Płocku.

Jego praca została doceniona między innymi poprzez odznaczenie Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz trzykrotne przyznanie Nagrody Centrum Edukacji Artystycznej.

.

Adam Podrez

Ukończył z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną stopnia Podstawowego i Licealnego im. Stanisława Moniuszki w Bielsku-Białej kształcąc się pod kierunkiem Marii Niedzieli (fortepian). Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie fortepianu prof. Czesława Stańczyka i prof. Józefa Stompla.

Po ukończeniu studiów podjął pracę pedagogiczną w POSM I i II stopnia w Bielsku-Białej pełniąc od 1990 roku funkcję kierownika sekcji fortepianu. Od 2003 roku współpracuje również z Samorządową Szkołą Muzyczną II stopnia w Żywcu.

Uczestniczył w pracach jury przesłuchań i konkursów regionalnych i ogólnopolskich. Występował jako solista i kameralista w kraju i za granicą, dokonał archiwalnych nagrań dla Polskiego Radia. Był inicjatorem i organizatorem sześciu edycji Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego dla dzieci i młodzieży w Bielsku-Białej w latach 1995-2000 oraz Ogólnopolskiego Festiwalu Młodych Pianistów w Bielsku-Białej (2001). W latach 2002-2005 był wykładowcą Beskidzkich Warsztatów Pianistycznych w Rycerce a od 2005 roku do chwili obecnej współpracuje na stałe z Warszawskimi Warsztatami Pianistycznymi. Należy do European Piano Teachers Association (EPTA-Poland), w latach 2006-2013 pełnił funkcję wiceprezesa. W dorobku pedagogicznym ma kilkudziesięciu uczniów z tytułem laureata makroregionalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych.

Jego absolwenci, kontynuujący studia pianistyczne i działalność koncertową, zdobywali pierwsze nagrody na konkursach muzycznych w Nowym Jorku, Paryżu i Osace.

Był wielokrotnie nagradzany za działalność pedagogiczną – dwukrotnie Nagrodą Centrum Edukacji Artystycznej, Srebrnym Krzyżem Zasługi (2005), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2015) oraz Nagrodą Fundacji Leopolda Kronenberga za propagowanie muzyki współczesnej (2001).