Gold Country Piano Institute

Gold Country Piano Institute (GCPI) był międzynarodowym kursem pianistycznym aktywnie działającym w małym, historycznym miasteczku Nevada City we wschodniej Kalifornii, w regionie Gold Country, w latach 1999-2009. Inicjatorem i projektodawcą GCPI był Paweł Skrzypek, który przy okazji swoich tournées koncertowych w Kalifornii uczył i koncertował w Nevada City od 1990 roku. Wybór tego małego miasteczka w górach Sierra Nevada, położonego blisko granicy Kalifornii z Nevadą, około 90 km na wschód od Sacramento, podyktowany został nie tylko jego walorami historycznymi i turystycznymi (centrum „gorączki złota” w XIX wieku), ale też wyjątkowo artystyczną, w pewien sposób wysublimowaną społecznością i nadzwyczajną publicznością koncertową. Współtwórcą kursu, jak i Prezesem Zarządu Instytutu był znany kalifornijski prawnik, meloman, a także znakomity pianista-amator Allan Haley. Pomysł doczekał się realizacji dzięki entuzjazmowi i bezinteresownej pracy wielu członków społeczności Nevada City, wśród których przede wszystkim wymienić trzeba pianistkę i lokalną nauczycielkę fortepianu Andreę Fox. Instytut powołany został do życia w listopadzie 1999 roku i w tym samym miesiącu odbył się w Nevada City „zerowy” kurs GCPI, prowadzony wyłącznie przez Pawła Skrzypka, w którym wzięło udział ośmiu amerykańskich pianistów.

Pierwszy regularny kurs Instytutu odbył się po pięciu miesiącach w maju 2000 roku, a od maja 2001 roku drugim – obok Pawła Skrzypka – wykładowcą Instytutu został wybitny nauczyciel kanadyjski chińskiego pochodzenia – Lee Kum-Sing z Vancouveru (profesor British Columbia University i Vancouver Academy of Music). Od 2003 roku kurs Gold Country Piano Institute przyjął swój ostateczny kształt, organizacyjnie wzorowany na Warszawskich Warsztatach Pianistycznych. Do Pawła Skrzypka, który wyszedł z Zarządu Kursu i rozpoczął działanie jako Dyrektor Artystyczny GCPI, oraz Lee Kum-Singa dołączył znany profesor fortepianu z North-Western Univerity w Chicago Emilio del Rosario. Asystenką kursu została Zofia Antes, która zajmując się konkretnymi zadaniami dydaktycznymi pełniła tę funkcję do końca działalności Instytutu. Od tego momentu kolejne kursy zawsze miały trzech wykładowców oraz asystenta, co umożliwiało stosowanie systemu lekcji i podziału repertuaru przyjętych w Warszawie. Repertuar uczestników podzielony był pomiędzy nauczycieli i każdy uczestnik miał codziennie indywidualną lekcję na zmianę z jednym z trzech wykładowców.

Kurs GCPI odbywał się każdego roku w drugiej połowie czerwca, kiedy większość szkół była już po egzaminach. Zajęcia odbywały się w historycznej Miners’ Foundry (w zabudowaniach dawnej fabryki sprzętu dla kopalń złota) w centrum miasteczka, uczestnicy zakwaterowani byli w prywatnych domach w Nevada City i okolicy, gdzie mieli do dyspozycji fortepiany do ćwiczenia i gdzie dostawali śniadania. Lunch dostarczany był codziennie do Miners’ Foundry, a obiady stanowiły okazję do spotkań i wspólnych dyskusji w jednej z pobliskich, znakomitych restauracji. Na zakończenie kursu odbywał się uroczysty, publiczny koncert uczestników w lokalnej sali koncertowej. Organizowane były także dodatkowe koncerty uczestników. Część z nich odbywała się wokół Navada City, a część w takich ośrodkach jak Santa Cruz i San Francisco. Przewidziany był sprawnie działający transport lokalny oraz przewóz uczestników z lotniska i na lotnisko w San Francisco. Poza Pawłem Skrzypkiem, Lee Kum-Singiem i Emilio del Rosario wykładowcami kursu były znakomitości dydaktyki fortepianowej: John Perry z Los Angeles, Thomas Hecht z Singapuru, Graham Scott z Manchesteru oraz Mark Ray, również z Manchesteru (RNCM), który w czasie pobytu na kursie Instytutu rano, przed zajęciami tragicznie zginął w South Yuba River 21 czerwca 2006 roku.
http://www.independent.co.uk/news/obituaries/mark-ray-407098.html

Z inicjatywy Pawła Skrzypka od początku swojego istnienia Gold Country Piano Institute prowadził bardzo aktywną polsko-amerykańską, stypendialną wymianę młodych, utalentowanych uczniów i studentów fortepianu. Najciekawsi polscy uczestnicy Warszawskich Warsztatów Pianistycznych otrzymywali stypendia pokrywające koszty ich udziału w kursie GCPI w Nevada City, podobnie jak najlepsi amerykańscy uczestnicy kursu Gold Country Piano Institute otrzymywali stypendium na udział w WWP w Warszawie. Decyzją Pawła Skrzypka w latach 1999 i 2000 wymiana ta prowadzona była także pomiędzy Gold Country Piano Institute a Pomorskimi Warsztatami Pianistycznymi Fermata w Kolbudach, a w okresie 2002-2005 również pośrednio (poprzez WWP) z Beskidzkimi Warsztatami Pianistycznymi w Rycerce Górnej. W ten sposób powstał rodzaj sieci trzech kursów pianistycznych powiązanych ze sobą rodzajem współpracy stypendialnej. Instytut fundował również Nagrody Specjalne w postaci udziału w kursie GCPI w Nevada City wybranym laureatom Konkursu Pianistycznego im. Haliny Czerny-Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego w Płocku. Nagrody te objęły okres od VI do X Płockiego Konkursu przypadający na lata 2000-2008.

Dzięki różnym formom stypendialnym oraz nagrodom fundowanym przez GCPI w kursie w Nevada City wzięło udział 20 polskich pianistów (w kolejności alfabetycznej nazwisk):

Aleksandra Bobrowska
Weronika Chodakowska
Maria Daroch
Maciej Gański
Dominika Glapiak
Katarzyna Hajduk
Karina Komendera
Marta Kucbora
Marcin Lutrosiński
Katarzyna Musiał
Jacek Mysiński
Karolina Nadolska
Joanna Pociej
Agnieszka Przemyk
Mauricio Silva
Agnieszka Świerczek
Ewa Tytman
Nikodem Wojciechowski
Tomasz Zgorzelski
Joanna Żabierek

W sumie, wliczając kurs „zerowy” w 1999 roku, odbyło się dziesięć kursów Gold Country Piano Institute. Jako impreza o dużym i stale rosnącym budżecie, która nie wystąpiła o uzyskanie grantu stanowego, a więc – subsydiowana wyłącznie ze środków prywatnych – wyjątkowo narażona była na zmiany w koniunkturze finansowej. Dodatkowym czynnikiem coraz bardziej utrudniającym organizację kursu był fakt, że wszyscy członkowie zarządu, a także wszyscy wolontariusze pracujący przy obsłudze kursu robili to całkowicie społecznie. Taki tryb działania, po wygaśnięciu początkowego entuzjazmu, zawsze spowalnia aktywność i utrudnia zarządzanie. W związku z pogarszającą się koniunkturą finansową kurs w 2008 roku został znacznie okrojony w zakresie stypendialnym. Z tych samych powodów, w związku z drogą procedurą nie wystąpiono też o grant. Po kryzysie finansowym lat 2008-2009 Zarząd Instytutu podjął decyzję o wstrzymaniu kursu 2010.

Tak więc ostatni kurs Gold Country Piano Institute odbył się w czerwcu 2009 roku.